PRZYCZYNY
Przewlekłe schorzenie skóry, spowodowany zakażeniem przez grzyba, najczęściej
Trichophyton verrucosum.
OBJAWY KLINICZNE
Najczęściej na skórze głowy, szyi, łopatkach, w okolicy nasady ogona występują
początkowo ograniczone nacieki w skórze, nastroszenie włosa, następnie wyłysienia
i zestrupienia ognisk. Strupowatej postaci grzybicy towarzyszą często wykwity
skórne z pęcherzykami wypełnionymi surowiczym płynem w okolicy wymienia lub
moszny. U dorosłego, bardziej odpornego bydła, grzybica występuje w postaci
strzygącej – ogniskowe wypadnięcie włosa bez silniejszego odczynu skóry. W
niekorzystnych warunkach środowiska grzybica obejmuje duży procent stada i
przy objęciu schorzeniem dużej części skóry powoduje wyraźny spadek
kondycji.
ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
Zmiany skórne w postaci strupów, wyłysień, nacieków zapalnych z surowiczym
wysiękiem.
POMOCNICZE BADANIA LABORATORYJNE
Mikroskopowe badanie zeskrobin ze zmienionych części skóry. Badania
parazytologiczne w celu wykluczenia inwazji pasożytów skóry.
LECZENIE
Opryski, pędzlowanie, smarowanie środkami grzybobójczymi. Mycoderm –
pokrywać lekiem zmienione miejsca i otaczające je partie skóry kilka razy w
odstępach 3-5 dniowych, Mycowet – stosować 2 razy dziennie przez 3-7 dni.
Korzystnie na przebieg leczenia wpływają szczepienia Trichovac dwukrotnie w
odstępie co 10-12 dni oraz dodatki mineralne, zawierające cynk –
Biofungin.
ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE
Zapewnienie właściwych warunków utrzymania i żywienia, ze szczególnym uwzględnieniem
zawartości cynku i witaminy A. W stadach o dużym nasileniu zachorowań stosować
profilaktyczne szczepienia Trichovac i często przeprowadzać dezynfekcję
pomieszczeń preparatami grzybobójczymi – Pollena JK 3% roztwór.
na podstawie: "Wybrane choroby bydła", Jacek Sikora
.png)
Zaloguj przez Facebook
