Głowica

PRZYCZYNY
Choroba zakaźna i zaraźliwa, wywołana przez wirus głowicy, najczęściej w wyniku zakażenia bydła od owiec, przechorowujących bezobjawowo zarażenie wirusem głowicy.

OBJAWY KLINICZNE
W stadzie rzadko choruje równocześnie większa liczba zwierząt ze względu na długi i różny dla poszczególnych zwierząt okres wylęgania. Początkowo obserwuje się wzrost ciepłoty ciała do 41-42°C, brak apetytu, zanik przeżuwania, powiększenie węzłów chłonnych głowy i szyi, drżenie mięśni, duszność, przekrwienie błon śluzowych jamy ustnej, nosowej i spojówek. Następnie dochodzi do dyfteroidalnego zapalenia z martwicą i owrzodzeniami błon śluzowych. Widoczne jest ślinienie, wyciek śluzowo – ropny z nosa i oczu, zmętnienie rogówki i jej owrzodzenie, obrzęk tkanki podskórnej głowy, cuchnąca biegunka, odwodnienie, ruchy powolne. W większości wypadków mimo intensywnego leczenia zwierzę pada.

ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
Silne odwodnienie zwłok, zmiany zapalne w gałce ocznej, zapalenie dyfteroidalne błon śluzowych jamy ustnej i nosowej, obrzęk węzłów chłonnych, przekrwienie narządów wewnętrznych, zwyrodnienie mięśnia sercowego, obrzęk wątroby, śledziony, krwotoczne zapalenie przewodu pokarmowego – charakter i nasilenie ww. zmian zależne od czasu trwania i nasilenia objawów klinicznych choroby.

POMOCNICZE BADANIA LABORATORYJNE
Badanie hematologiczne w kierunku leukopenii. Badanie histopatologiczne zmienionych węzłów chłonnych.

LECZENIE
W większości przypadków leczenie nieskuteczne. W lżejszych postaciach choroby można osłonowo podać antybiotyki – Oxyvet 1 ml/20 kg m.c., sulfonamidy – Polisulfalent 0,4-1 ml/kg m.c., płyny wieloelektrolitowe – Elektrolitowet w ilości uzależnionej od stopnia odwodnienia. Umieścić zwierzę w zaciemnionym pomieszczeniu, podawać siemię lniane i łatwo strawną, rozdrobnioną, wilgotną paszę. Korzystnie działają preparaty wapniowe i glukoza – Glucalvet 250-500 ml. W każdym przypadku uprzedzić właściciela o złym rokowaniu.

ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE
Nie utrzymywać bydła razem z owcami, które mogą być nosicielami wirusa głowicy i zakażać nim bydło, szczególnie w okresie wykotów. Zwierzęta chore natychmiast odosobnić i odkazić pomieszczenie, w którym chore bydło przebywało.

na podstawie: "Wybrane choroby bydła", Jacek Sikora