Cła, SSG, kontyngenty taryfowe

Do lipca 1995 roku  Unia stosowała opłaty wyrównawcze i ceny śluzy, które w ramach ustaleń RU GATT, przeliczono na cła równe średniej wysokości opłat wyrównawczych w latach 1986-88. Cła te od 1995 roku podlegały corocznej obniżce, średnio o 6%. Cła obowiązujące od 1 lipca 2000 roku wynoszą przykładowo dla:

•  drobiu żywego 5,2-34,5 euro za 100 sztuk;
• elementów kurczaków i podrobów innych niż wątroby (świeżych/schłodzonych) 18,7-102,4 euro za 100 kg;
• otłuszczonych wątrób od 0-6,4%;
• jaj wylęgowych 35-105 euro za 1 tysiąc sztuk;
• pozostałych jaj w skorupkach, konsumpcyjnych 3,04 euro za tonę;
• żółtka jaj 353-1423 euro za tonę.

W wyniku redukcji stawek podstawowych znacznie zmniejszyła się różnica między tymi stawkami, a stawkami w ramach kontyngentów minimalnego dostępu do rynku Unii. O ile w lipcu 1996 roku stawki "preferencyjne" na ogół (w przypadku niektórych pozycji taryfowych drobiu cło preferencyjne drobiu jest zerowe) stawiły 37% cła podstawowego, to w lipcu 2000 roku już 50%. Poza kontyngentem może być stosowana klauzula SSG, która umożliwia nakładanie dodatkowej opłaty celnej, jeśli ceny importowanych produktów obniżą się więcej niż 10% w stosunku do ceny referencyjnej z okresu 1986-88. Przepisy UE określają sposób podziału kontyngentów taryfowych, który wynika z umów zawartych w ramach Rundy Urugwajskiej. Kontyngenty powinny być rozdzielane przy zastosowaniu jednej lub kilku następujących metod:

• metoda oparta na chronologicznym porządku przyjmowania wniosków;
• metoda przydziału kontyngentów w proporcji do zgłoszonych ilości w chwili przyjmowania wniosków;
• metoda oparta na uwzględnianiu tradycyjnych metod prowadzenia handlu.

Szczegółowe przepisy określają podział kontyngentów w ciągu roku oraz jeśli to konieczne również gwarancje obejmujące charakter, miejsce i pochodzenie produktu, uznawanie dokumentu używanego do weryfikacji gwarancji i warunki, na jakich wydawane są licencje importowe oraz terminy ich ważności.