Fragmenty komunikatu CIR po Radzie Ministrów

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego.

Ustawa ureguluje funkcjonowanie obecnego doradztwa rolniczego, które działając w różnych strukturach organizacyjnych i prawnych nie było w pełni efektywne i w satysfakcjonujący sposób nie realizowało celów, do których zostało powołane. Ma dostosować doradztwo rolnicze w procesie przekształceń polskiego rolnictwa i obszarów wiejskich w okresie akcesji Polski do UE i po przystąpieniu naszego kraju do tej organizacji.

W projekcie ustawy przewidziano utworzenie jednostek doradztwa rolniczego, jako wyspecjalizowanych państwowych jednostek budżetowych, które będą wspomagać realizację polityki państwa w zakresie wspierania rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich. Będą to: Centrum Doradztwa Rolniczego z siedzibą w Brwinowie, które będzie nadzorowane przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi i realizować zadania na rzecz wojewódzkich ośrodków doradztwa rolniczego oraz 16 wojewódzkich ośrodków doradztwa rolniczego, których terytorialny zakres działania obejmie dane województwo - mają podlegać wojewodom,

Zlikwidowane zostaną oddziały Krajowego Centrum Doradztwa Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich w Poznaniu i Krakowie oraz Regionalne Centra Doradztwa Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich we Wrocławiu, Przysieku, Płońsku, Radomiu, Starym Polu, Barzkowicach i Częstochowie.
Rozwiązania zaproponowane w projekcie ustawy mają zapewnić bezpłatne, powszechne i ogólnodostępne doradztwo rolnikom i mieszkańcom obszarów wiejskich. Do zadań wojewódzkich ośrodków doradztwa rolniczego zaliczyć należy m.in.: 

• udzielanie pomocy doradczej i szkoleniowej ubiegającym się o przyznanie pomocy finansowej na realizację zadań współfinansowanych ze środków pochodzących z funduszy UE lub innych instytucji krajowych i zagranicznych; 
• doradztwo na rzecz rozwoju przedsiębiorczości na terenach wiejskich; 
• monitorowanie rynku artykułów rolnych i środków produkcji oraz gromadzenie i upowszechnianie informacji rynkowej; 
• doradztwo na rzecz modernizacji gospodarstw rolnych, poprawy jakości artykułów rolnych i ich przetwórstwa oraz wzmocnienia roli rolników na rynku; 
• upowszechnianie metod produkcji rolniczej i stylu życia przyjaznych środowisku, ze szczególnym uwzględnieniem rolnictwa ekologicznego; 
• podnoszenie świadomości ekologicznej mieszkańców obszarów wiejskich; 
• upowszechnianie rozwoju agroturystyki i turystyki wiejskiej.

W projekcie ustawy założono, że przy jednostce doradztwa rolniczego zostanie powołana Rada Społeczna Doradztwa Rolniczego. Będzie ona organem opiniodawczo-doradczym dyrektora jednostki doradztwa rolniczego. Rada będzie obradować dwa razy w roku.

W projekcie ustawy przewidziano, że działalność Centrum Doradztwa Rolniczego będzie finansowana z budżetu ministra właściwego do spraw rozwoju wsi natomiast działalność wojewódzkich ośrodków doradztwa rolniczego - z budżetów wojewodów. Wdrożenie przepisów ustawy nie spowoduje żadnych skutków finansowych dla budżetu państwa. Konieczne będą jedynie zmiany w klasyfikacji wydatków budżetowych.

Ustawa ma wejść w życie po 30 dniach od daty jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

* * *

Rada Ministrów zaakceptowała sektorowy program operacyjny "Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 2004-2006".

Sektorowy program operacyjny "Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 2004-2006" jest pierwszym programem operacyjnym dla tego sektora gospodarczego w Polsce. Zakres działania programu obejmuje rybołówstwo morskie, rybactwo śródlądowe i przetwórstwo rybne.

Generalnym celem polskiej polityki rybackiej jest: racjonalna gospodarka żywymi zasobami wód i poprawa efektywności sektora rybackiego oraz podniesienie konkurencyjności polskiego rybactwa i przetwórstwa rybnego. Produkty rybołówstwa oraz chowu i hodowli ryb oraz produkty przetwórstwa powinny odpowiadać zapotrzebowaniu rynku krajowego pod względem ceny i jakości oraz powinny być konkurencyjne na rynkach zagranicznych.

Cele szczegółowe polityki rybackiej
Rybołówstwo morskie: 

• utrzymanie połowów dalekomorskich w oparciu o bazę historyczną polskich połowów dalekomorskich, zabezpieczenie praw do połowów na przyszłość; 
• uzyskanie równowagi pomiędzy nakładem połowowym, a dostępnymi i odtwarzalnymi zasobami ryb;

modernizacja i odnowa floty; 

• podwyższenie rentowności we wszystkich segmentach floty; 
• zwiększenie konkurencyjności rodzimych producentów i przetwórców na międzynarodowych rynkach; 
• ciągłość dostaw ryb i produktów rybnych, uniezależnienie przetwórstwa od sezonowości połowów; 
• pomoc dla rybaków odchodzących z zawodu;

cele szczegółowe dla portów rybackich: 

• poprawa warunków przeładunkowych i magazynowych ryb (chłodnie, mroźnie i magazyny podchładzane); 
• poprawa stanu sanitarno-higienicznego; 
• poprawa komunikacji i transportu; 
• promowanie zróżnicowanej działalności portów (turystyka, miejsca postojowe dla statków do wędkarstwa morskiego itp.);

Rybactwo śródlądowe:

• ochrona zasobów wodnych; 
• poprawa warunków środowiskowych ryb dwuśrodowiskowych; 
• poprawa jakości produktów rybołówstwa śródloądowego; 
• poprawa warunków pracy; 
• zwiększenie rentowności; 
• dostosowanie warunków prowadzenia chowu i hodowli ryb do wymagań sanitarno-weterynaryjnych; 
• rozwój i wdrażanie systemu poprawy jakości wód; 
• rozwój nowych technik i technologii chowu i hodowli ryb oraz ich wdrożenie, w tym gatunków szczególnie poszukiwanych na rynku; 
• poprawa jakości produktów pochodzących z chowu i hodowli ryb.

Przetwórstwo i rynek rybny: 

• bardziej efektywne niż obecnie wykorzystywanie surowca rybnego; 
• organizacja rynku rybnego zgodnie z wymogami UE; 
• podniesienie stanu sanitarno-higienicznego obiektów, urządzeń, produkcji; 
• poprawa warunków gospodarki ściekowej w sektorze; 
• zapewnienie pełnego łańcucha chłodniczego od połowu do punktów sprzedaży; 
• wprowadzenie nowych technologii; 
• wprowadzenie i rozszerzenie elektronicznej formy sprzedaży; 
• podniesienie rentowności; 
• zwiększenie zatrudnienia; 
• wzrost dostaw produktów na rynek; 
• wzrost eksportu.

Priorytety i działania:
1. Dostosowanie nakładu połowowego do zasobów

• złomowanie statków; 
• transfer do krajów trzecich lub inne przeznaczenie; 
• wspólne przedsiębiorstwa.

2. Odnowa i modernizacja floty rybackiej 

• budowa nowych statków; 
• modernizacja istniejących statków; 
• wycofanie (bez pomocy publicznej) związane z odnową.

3. Ochrona i rozwój zasobów wodnych, chów i hodowla ryb, rybacka infrastruktura portowa, przetwórstwo i rynek rybny, rybołówstwo śródlądowe
4. Inne działania 

• rybołówstwo przybrzeżne; 
• działania społeczno-ekonomiczne; 
• promocja/znajdowanie i promowanie nowych rynków zbytu; 
• działania w kierunku organizacji rynku rybnego; 
• czasowe zawieszenie działalności/inne rekompensaty finansowe; 
• działania innowacyjne i inne działania.

5. Pomoc techniczna

Oczekiwane efekty realizacji programu
Wdrożenie programu umożliwi wycofanie 30-40 procent statków rybackich, przyczyniając się jednocześnie do podniesienia rentowności pozostałej części floty poprzez modernizację będących w eksploatacji statków rybackich i dostęp do większych kwot połowowych.
Jednocześnie zakłada się, że w wyniku działań społeczno-ekonomicznych trwale wycofa się z zawodu rybaka od 2000 do 2500 osób.

Zastosowane nowe rozwiązania w konstrukcjach narzędzi połowowych (proekologiczne i selektywne włoki semipelagiczne) umożliwią racjonalniejsze gospodarowanie zasobami i zmniejszą presję rybołówstwa na środowisko morskie.

Efektem zdrażania programu będzie podniesienie świadomości społeczności nadmorskich i integracja strefy przybrzeżnej, a także stworzenie podstaw finansowo-prawnych dla wypoczynku nadmorskiego oraz popularyzacji wędkarstwa morskiego i obsługi ruchu turystycznego, jako miejsca pracy dla rybaków odchodzących z zawodu.

W zakresie rybactwa śródlądowego nastąpi udrożnienie 10 rzek o istotnym znaczeniu dla śródlądowej i morskiej gospodarki rybackiej, co poprawi równowagę i różnorodność biologiczną środowiska wodnego oraz stabilność przyrodniczych podstaw wykorzystania produkcyjnych możliwości wód. Spodziewany jest wzrost liczby śródlądowych gospodarstw rybackich, które dostosowały warunki prowadzenia gospodarki do wymogów sanitarno-weterynaryjnych (300) oraz ochrony środowiska (250). Wzrost ten przyczyni się do poprawy jakości produktów rybactwa oraz stanu środowiska, z którego korzystają gospodarstwa rybackie. Przewidywany jest wzrost liczby gospodarstw, które wdrożyły technikę i technologię chowu i hodowli ryb z gatunków poszukiwanych na rynku w celach konsumpcyjnych i zarybieniowych (200). Wprowadzenie nowych technik i technologii chowu i hodowli ryb poprawi konkurencyjność zewnętrzną i wewnętrzną rybactwa śródlądowego. Poprawie ulegną też warunki pracy.

W zakresie przetwórstwa rybnego i marketingu: około 200 zakładów przetwórczych i magazynów zostanie objętych pomocą, co w efekcie pozwoli na częściowe rozwiązanie problemów sektora, związanych ze standardami sanitarno-weterynaryjnymi, podniesieniem konkurencyjności oraz zwiększy spożycie ryb i produktów rybnych do roku 2006 do ok. 8 kg ryb rocznie na jednego mieszkańca.

* * *