Ustawa o rolniczych badaniach rynkowych, uchwalona przez Sejm 30 marca 2001 roku, weszła w życie l stycznia 2002 roku. Reguluje ona sposób prowadzenia rolniczych badań rynkowych polegających na zbieraniu i opracowywaniu informacji o poziomie cen i wielkości obrotu artykułami rolno-spożywczymi. Potrzeba stworzenia aktu prawnego regulującego te kwestie wynikała z dwóch przesłanek:
Ustawę realizuje Ministerstwo Rolnictwa. Konieczne działania to: prowadzenie badań, gromadzenie i przetwarzanie danych, a także udostępnianie wyników badań. Nakłada się także obowiązki związane z opracowywaniem metodologii badań, tj. określeniem zakresu towarów, dla których będą prowadzone notowania cen, wyborem metody badawczej, podmiotów zobowiązanych do prowadzenia notowań, określeniem częstotliwości prowadzenia notowań i terminów przekazywania danych. Ustawa daje możliwość zlecenia przez ministra zbierania danych rynkowych podmiotom, które zapewnią niezbędne warunki do zbierania tych danych, a w szczególności posiadają warunki organizacyjne i techniczne, umożliwiające zbieranie danych rynkowych.
Zakres rynków objętych monitorowaniem wynika z zapotrzebowania uczestników rynku rolnego na informacje oraz z prawodawstwa UE. Docelowo badaniami objętych zostanie 10 rynków branżowych, tj.: wołowiny i cielęciny, wieprzowiny, owoców i warzyw, zbóż, mleka, drobiu i jaj, roślin oleistych, baraniny, bananów i kwiatów.
Dla każdego z ww. rynków zostaną szczegółowo określone: