Zatrudnieni w rolnictwie stanowili w 1998 roku 26,9% ogółu zatrudnionych w Polsce. W porównaniu z innymi krajami europejskimi, Polska posiada stosunkowo wysoki odsetek zatrudnionych w rolnictwie, porównywalny jedynie z Grecją (17,7% w 1998 r.). Przeciętne zatrudnienie w polskim rolnictwie wynosiło w 1998 roku 23,1 osób na 100 ha użytków rolnych, to jest na poziomie prawie 10-krotnym wyższym niż w Belgii (2,7 osób) czy Luksemburgu (2,4 osób). Wysokie zatrudnienie w rolnictwie jest efektem znacznego rozdrobnienia gospodarstw.
Struktura gospodarstw rolnych w Polsce jest niekorzystna. W 1998 roku nadal
dominowały gospodarstwa małe (do 5 ha), stanowiąc ponad 56,4% ogółu
gospodarstw. Gospodarstwa powyżej 15 ha obejmowały jedynie 8,7% ogółu
gospodarstw, jednak zajmowały aż 45,4% powierzchni użytków rolnych. W Unii
Europejskiej w 1997 roku gospodarstwa do 5 ha stanowiły 55,3% (największy
odsetek małych gospodarstw było w Grecji - 75,8%, Włochy - 75,6%, Portugalia
- 75,9%). Gospodarstwa powyżej 20 ha stanowiły ponad 20% ogółu gospodarstw.
Struktura gospodarstw rolnych w Polsce w 1998 r.
W 1998 roku w Polsce na jeden ciągnik przypadało 14 ha użytków rolnych
(12 ha w sektorze prywatnym, a 70,7 ha w sektorze publicznym), w Austrii 9,9 ha,
a w Hiszpanii 37,4 ha. W roku 1998 w Polsce było 1 310,5 tyś ciągników, w
tym 1 260,9 tyś. w sektorze prywatnym. Według spisu rolnego z 1996 roku 25% ciągników
było w gospodarstwach do 5 ha, zaś w gospodarstwach dużych powyżej 15 hektarów
było dalsze 23%. W skali kraju istnieje około 13-15% gospodarstw chłopskich
posiadających względnie dobre wyposażenie w potencjał wytwórczy, zdolnych
do jego modernizacji we własnym zakresie. Przy ocenie wyposażenia rolnictwa w
ciągniki istotne jest również uwzględnienie mocy i wieku maszyn. Pod tym
względem sytuacja Polski jest o wiele mniej korzystna. Ciągnik jest użytkowany
w Polsce średnio przez 16 lat.