RADA DO SPRAW OGÓLNYCH (ang.: GAC – GENERAL AFFAIRS COUNCIL) – Rada Unii Europejskiej składającą się z ministrów spraw zagranicznych państw członkowskich Unii Europejskiej, którzy odgrywają w Unii Europejskiej szczególną rolę: są odpowiedzialni za współpracę w dziedzinie polityki bezpieczeństwa i zagranicznej oraz za rozwiązywanie spraw, co do których właściwe składy Rady UE nie mogą się zgodzić. W związku z tym Rada do Spraw Ogólnych jest uważana za najważniejszą radę w konstelacji spotkań ministerialnych w Brukseli.
RADA EUROPEJSKA – działalność tej instytucji polega na regularnych spotkaniach szefów rządów (a w przypadku Francji i Finlandii – głów państwa) państw członkowskich Unii Europejskiej. Głównym zadaniem Rady Europejskiej jest określanie politycznych ram rozwoju Unii Europejskiej. Rada Europejska odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu politycznych wytycznych dla rozwoju Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. Podejmuje także ostateczną decyzję w sprawie propozycji rozszerzenia Unii Europejskiej.
RADA EUROPY – powołana do życia w wyniku kongresu haskiego (1948) w dniu 5 maja 1949 roku jako pierwsza organizacja europejska będącą próbą stworzenia zinstytucjonalizowanej integracji europejskiej. Mimo aspiracji federalistów, Rada Europy przyjęła charakter współpracy międzyrządowej koncentrującej się na sprawach natury politycznej, gospodarczej i kulturalnej oraz na ochronie praw człowieka i obywatela. Nie mylić z Radą Europejską czy też Radą Unii Europejskiej, które są instytucjami Unii europejskiej. Rada Europy zrzesza obecnie 41 państw europejskich, w tym Rosje oraz byłe republiki ZSRR.
RADA UNII EUROPEJSKIEJ – (dawniej Rada Ministrów Unii Europejskiej) jest najważniejszym organem decyzyjnym Unii Europejskiej reprezentującym interesy narodowe państw członkowskich UE. Zasiadają w niej ministrowie państw członkowskich odpowiedzialni za konkretny zakres działania, stąd Rada obraduje w 16 różnych składach. Rada UE ma kompetencje ustawodawcze – we współdziałaniu z Parlamentem Europejskim na podstawie propozycji Komisji Europejskiej uchwala decyzje, dyrektywy, rozporządzenia i zalecenia stanowiące trzon dorobku prawnego Wspólnot. Rada wraz z Parlamentem sprawuje funkcję kontrolną, szczególnie w odniesieniu do budżetu UE. Rada podpisuje umowy międzynarodowe oraz zatwierdza Traktat Akcesyjny. Posiedzeniom Rady przewodniczy minister z kraju sprawującego prezydencję.
RAMOWY PROGRAM PROMOCJI ZAGRANICZNEJ CZŁONKOSTWA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W UNII EUROPEJSKIEJ – program promocji akcesji Polski do Unii Europejskiej przyjęty przez Radę Ministrów RP w dniu 27 czerwca 2000 roku, opracowany i realizowany przez polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych przy współpracy z odpowiednimi resortami polskiej administracji publicznej oraz agendami pozarządowymi.
RAPHAEL – program opracowany przez Komisję Europejską w 1995 roku ma za zadanie zachowanie dziedzictwa kulturowego Unii Europejskiej. Celem jest promowanie i wspieranie działań państw członkowskich UE na rzecz upowszechniania wiedzy i kultury narodów europejskich, współpracy twórców i działaczy kultury, badań specyfiki kultury europejskiej oraz poszanowania regionalnych różnic kulturalnych. Program przewiduje współpracę z krajami trzecimi, szczególnie z państwami członkowskimi Rady Europy.
RAPORT CECCHINIEGO – raport sponsorowany przez Komisję Europejską wykonany pod kierunkiem włoskiego ekonomisty Paolo Cecchini badający koszty utrzymania przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą rozdrobnionego rynku. W oparciu o dane z czterech państw Cecchini oraz niezależny zespół konsultantów ocenił koszty i korzyści utrzymania status quo (niewprowadzania wspólnego rynku) analizując wpływ barier rynkowych poprzez porównanie rynków EWG i USA. W 1988 roku opublikował wyniki badań w szesnastotomowym raporcie. W raporcie stwierdzono, że istniejące fizyczne, techniczne i fiskalne bariery w handlu kosztują EWG 3-6 % PNB rocznie. Pomimo późniejszych krytyk dotyczących metodoloii badań raport okazał się bardzo wpływowym dokumentem i pomógł w przeforsowaniu programu stworzenia jednolitego rynku.
RAPORT KOMISJI Z PRZEGLĄDU PRAWA – raport Komisji Europejskiej omawiający przebieg przeglądu prawa w danym obszarze negocjacyjnym. Raport przesyłany jest stronie polskiej do konsultacji i ewentualnego uzupełnienia.
RAPORT OKRESOWY (ang. REGULAR REPORT) – do czasu zakończenia negocjacji z państwami kandydującymi Komisja Europejska przedstawia coroczny Raport na temat postępów dostosowawczych państw kandydujących do członkostwa w Unii Europejskiej. Raport publikowany jest jesienią.
RAPORT SPAAKA – raport przedstawiony w 1956 roku ministrom spraw zagranicznych państw członkowskich Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali rekomendujący stworzenie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej oraz Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, który stal się podstawą Traktatów Rzymskich podpisanych 25 marca 1957 roku. Raport był sporządzony na zlecenie Rady Europejskiej w Messynie w 1955 roku, a jego realizacja została powierzona ministrowi spraw zagranicznych Belgii Paul-Henri Spaakowi.
RAPORT TRZECH MĘDRCÓW – dokument przygotowany z inicjatywy Rady Europejskiej w 1978 roku mający na celu zbadanie problemu adaptacji instytucji Wspólnot Europejskich do potrzeb związanych z Unią Europejską. Opracowanie raportu Komisja powierzyła Trzem wybitnym politykom: byłemu premierowi Holandii, Barendowi Biesheuvel; brytyjskiemu ministrowi handlu, Edmundowi Dell oraz pełniącemu przez wiele lat funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Robertowi Marjolin. Raport zawiera propozycje usprawnienia funkcjonowania instytucji wspólnotowych, wyposażenia Wspólnot w skuteczne gospodarczo-polityczne środki działania, szczególnie w dziedzinie polityki zagranicznej oraz wprowadzenie wspólnej waluty.
REACH – (ang. Registration, Evaluation and Authorisation of Chemicals) Pakiet legislacyjny zakładający obowiązkową rejestrację substancji chemicznych, ocenę dokumentacji technicznej oraz ocenę substancji, udzielanie zezwoleń na wykorzystywanie substancji do produkcji i obrotu, a także powołujący Europejską Agencję Chemikaliów. Rozporządzenie REACH weszło w życie 1 czerwca 2007 roku.
REGULAR REPORT – patrz RAPORT OKRESOWY
ROZPORZĄDZENIE – instrument prawny Wspólnot Europejskich, który jest wiążący i bezpośrednio stosowany we wszystkich państwach członkowskich.
ROZSZERZENIE (ang.: REGULATION) – rozszerzenie terytorialne Wspólnoty Unii Europejskiej polega na akcesji nowych państw, które stają się pełnoprawnymi państwami członkowskimi, co powoduje powiększenie się Unii Europejskiej pod względem liczby państw oraz pod względem wielkości geograficznego obszaru integracji. Do tej pory odbyły się cztery rozszerzenia: w 1973 roku o Wielką Brytanię, Irlandię i Danię; w 1981 roku o Grecję, w 1986 roku o Hiszpanię i Portugalię oraz w 1995 roku o Austrię, Szwecję i Finlandię. Unia Europejska, zgodnie z decyzją podjętą na szczycie Rady Europejskiej w Nicei w grudniu 2000 roku, będzie gotowa do kolejnego rozszerzenia od l stycznia 2003 roku.
ROZWÓJ OBSZARÓW WIEJSKICH – Drugi filar Wspólnej Polityki Rolnej. Ma na celu: poprawę konkurencyjności sektorów rolnego i leśnego, poprawę stanu środowiska, poprawę jakości życia na obszarach wiejskich oraz wspieranie dywersyfikacji gospodarki wiejskiej.
RYNEK JEDNOLITY – patrz RYNEK WEWNĘTRZNY
RYNEK WEWNĘTRZNY – pojęcie to zostało wprowadzone przez – Jednolity Akt Europejski, który określił go jako "obszar bez granic, na którym zostaje zapewniony wolny przepływ towarów, osób, usług i kapitału". JAE określił termin utworzenia rynku wewnętrznego do 31 grudnia 1992 roku. Biała księga Komisji Europejskiej w sprawie realizacji rynku wewnętrznego określiła strategię jego ustanowienia i szczegółowy kalendarz wprowadzania w życie poszczególnych przepisów prawnych. Rynek jednolity to stan idealny – rynek wewnętrzny przypominający rynek państwa narodowego, w którym nie istnieją żadne wewnętrzne bariery.
A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U W Y Z
.png)
Zaloguj przez Facebook
