Polega na rekompensacie wysokich kosztów pozyskania surowców do przerobu. Pomoc przeznaczona jest tylko dla tych przetwórców, którzy płacą dostawcom świeżych owoców i warzyw cenę minimalną, określoną w kontraktach; pomoc obejmuje ograniczony asortyment (suszone śliwki, suszone figi, brzoskwinie, gruszki oraz przetwory na bazie pomidorów). Surowce muszą być wyprodukowane w UE i spełniać wymagane kryteria jakościowe.
Pomoc może zostać ograniczona, jeśli istnieje niebezpieczeństwo powstania nadwyżek produkcyjnych. Wprowadzono progi gwarancyjne dla produktów na bazie pomidorów oraz brzoskwini i gruszek w syropie z konsekwencjami obniżenia pomocy, jeżeli przeciętna produkcja w ciągu 3 lat przekracza wielkość progową.
Ceny minimalne płacone dostawcom ustalane są na początku roku gospodarczego na podstawie minimalnych cen obowiązujących w ubiegłym roku gospodarczym oraz poziomu cen świeżych owoców i warzyw. Uwzględniana jest również konieczność zachowania równowagi na rynku produktów świeżych.
Od sezonu 1994/95 stosuje się dotacje do areału uprawy w odniesieniu do rodzynek, suszonych porzeczek i winogron.
Nadwyżki rodzynek i suszonych porzeczek mogą być skupowane przez autoryzowane agencje przechowalnicze w ciągu ostatnich 2 miesięcy roku gospodarczego. Skup jest ograniczony do 27 tys. ton / rok, zaś finansowanie przechowywania trwa nie dłużej niż 18 miesięcy po zakończeniu roku gospodarczego, w którym skupiono produkt.
Nadwyżki przeznaczone do gorzelni i do produkcji żywności sprzedawane są po ustalonych, atrakcyjnych cenach, zaś przeznaczone na pasze w drodze przetargów.
Minimalna cena importu ustalana jest na każdy rok gospodarczy. W przypadku nierespektowania cen minimalnych nakładane są - oprócz ceł - opłaty wyrównawcze.
Wysokość opłat wyrównawczych ustalana jest co pewien czas w oparciu o ceny suszonych winogron na najbardziej reprezentatywnych rynkach państw trzecich.
Stosowana jest - oprócz cła - opłata graniczna za cukier znajdujący się w importowanych przetworzonych produktach. Wysokość tej opłaty uzależniona jest od różnicy cen cukru białego w UE i cen światowych cukru.
Wysokość subsydiów eksportowych dla produktów nie zawierających cukru zależy
od różnicy tych produktów w UE i na rynkach państw trzecich; wymagane są licencje
eksportowe. Jeśli subsydiowany jest eksport produktów zawierających cukier wysokość
subsydiów ustalana jest w oparciu o procentową zawartość glukozy, syropu glukozowego,
izoglukozy, syropów buraczanego i trzcinowego surowego i białego.