Jaka jest różnica między chronioną nazwą pochodzenia a chronionym oznaczeniem geograficznym?

Różnicę, jaką między tymi dwoma kategoriami przewiduje Rozporządzenie 2081/92/EWG, odzwierciedla sposób i zakres związku produktu z danym obszarem geograficznym, którego nazwę ów produkt wykorzystuje. Chronione nazwy pochodzenia stosuje się do produktów bardzo blisko związanych z regionem, którego nazwę noszą.

Korzystanie z chronionej nazwy pochodzenia wymaga spełnienia dwóch warunków:

• produkcja surowców i cały ich proces przetwarzania, aż do produktu końcowego, musi się odbywać w konkretnym (zdefiniowanym) obszarze, którego nazwę wykorzystuje produkt
• jakość i cechy produktu muszą być w sposób podstawowy i wyłączny wynikiem pochodzenia z danego środowiska geograficznego.

Chronione oznaczenie geograficzne stosuje się również do produktów pochodzących z regionu, którego nazwę noszą, ale związek ten nie jest tak bliski lub też ma całkowicie inną naturę niż w przypadku chronionej nazwy pochodzenia.

Aby czerpać korzyści z chronionego oznaczenia geograficznego, trzeba spełniać łącznie dwa warunki:

• produkt musi być wytwarzany w regionie, którego nazwę nosi, ale w odróżnieniu od chronionej nazwy pochodzenia, tylko jedna z trzech faz produkcji musi mieć miejsce w danym obszarze (surowce mogą pochodzić z innego regionu)
• musi istnieć związek między produktem a regionem, którego nazwę produkt nosi, jakkolwiek jego charakterystyka, w odróżnieniu od chronionej nazwy pochodzenia, niekoniecznie musi być dominująca (przeważająca) bądź wyłączna.