Pod pojęciem integracji rozumie się „zespolenie się, scalenie, tworzenie całości z części”.
Proces ten oznacza tworzenie nowej jakości, struktury, nie jest zatem prostym połączeniem elementów, które mogą w równie prosty sposób ulec rozkładowi. Dlatego też skuteczność czy powodzenia takiego procesu musi uwzgędniać czynnik dobrej woli lub naturalność potrzeb, mechanizmów prowadzących do integracji.
Współcześnie pojęcie to stało się jednym z najważniejszych dla opisu stosunków międzynarodowych. Jedną z form integracji jest integracja gospodarcza, oznaczająca „stan, który umożliwia kontakty handlowe pomiędzy różnymi gospodarkami w taki sposób, jak w ramach jednej gospodarki”. Rozleglej definiuje integrację gospodarczą Słownik encyklopedyczny Unii Europejskiej, a mianowicie jako: „proces łączenia się gospodarek narodowych ukierunkowany na zwiększenia efektywności gospodarowania, wzmocnienie państw na arenie międzynarodowej oraz osiągania wspólnych korzyści gospodarczych, np.: zwiększenie tempa wzrostu gospodarczego, wzrost wymiany handlowej i przepływów kapitałowych, stabilizacji cen i walut krajowych.”
Inną definicję tego procesu przytacza polski ekonomista Zbigniew Kanecki (1967 r.). Według niego międzynarodowa integracja gospodarcza to wykształcenie się jednolitego, spoistego wewnętrznie organizmu gospodarczego obejmującego co najmniej dwa kraje. Proces ten sprowadza się przede wszystkim do wytworzenia się trwałych, strukturalnych powiązań i wzajemnych przystosowań między istniejącymi na obszarze tych krajów przedsiębiorstwami, grupami przedsiębiorstw, branżami i gałęziami produkcji, dziedzinami działalności gospodarczej, regionami gospodarczymi w taki sposób, że tworzą one w efekcie pewien scalony wewnętrznie organizm gospodarczy.
Bibliografia:
W. Głuch: Unia Europejska. Słownik Encyklopedyczny, Wrocław, Wydawnictwo
Europa 2003
J. Sołdaczuk, Z. Kamecki, P. Bożyk: Międzynarodowe stosunki
ekonomiczne. Teoria i polityka , Warszawa 1983
.png)
Zaloguj przez Facebook
