Pakując torby w podróż do krajów Unii Europejskiej pamiętajmy, że wraz z przywitaniem Nowego Roku 2002 np. we włoskich Alpach, w naszym portfelu zagości nowa waluta Wspólnoty – euro.
Powinniśmy zdawać też sobie sprawę, że wielkim ryzykiem będzie kupowanie euro poza bankami. Co możemy stracić? Przede wszystkim gotówkę, za którą zakupiliśmy rzekomą walutę UE od kogoś na ulicy. Bo tak naprawdę w ten sposób możemy nabyć bezwartościowe kolorowe papierki. A może zatem warto przekonać nawet tych największych przeciwników kart płatniczych, aby teraz skorzystali właśnie z nich?
Pamiętajmy – jeśli chcemy zamienić rodzimą walutę kraju, do którego jedziemy na euro, to zróbmy to w bankach! Tu nas nikt nie oszuka.
A w ramach przypomnienia...
Z dniem 1 stycznia 2002 roku powierzone bankom środki w walutach narodowych UWG zostaną automatycznie przeliczone na walutę euro. Przeliczenia te odbędą się według stałych i niezmiennych kursów, ogłoszonych przez Europejski Bank Centralny – takich samych dla wszystkich banków.
Tabela kursów euro w stosunku do walut narodowych
1 euro (EUR) = |
|
1,95583 | marek niemieckich (DEM) |
6,55957 | franków francuskich (FRF) |
13,7603 | szylingów austriackich (ATS) |
2,20371 | guldenów holenderskich (NLG) |
40,3399 | franków belgijskich (BEF) |
40,3399 | franków luksemburskich (LUF) |
5,94573 | marek fińskich (FIM) |
166,386 | peset hiszpańskich (ESP) |
0,787564 | funtów irlandzkich (IEP) |
200,482 | eskudo portugalskich (PTE) |
1936,27 | lirów włoskich (ITL) |
340,750 | drachm greckich (GRD) |
W okresie pomiędzy 1 stycznia a 28 lutego 2002 roku kraje dwunastki wycofają
swoje waluty z obiegu. Ostateczne daty wyjścia z obiegu walut w poszczególnych
krajach to:
Data | Kraj |
1 stycznia 2002 r. | Niemcy |
27 stycznia 2002 r. | Holandia |
9 lutego 2002 r. | Irlandia |
17 lutego 2002 r. | Francja |
28 lutego 2002 r. | Austria Belgia Finlandia Grecja Hiszpania Luksemburg Portugalia Włochy |
W podanych terminach poszczególne waluty narodowe utracą funkcję prawnego środka płatniczego i ich wymianę na euro będzie można dokonać w bankach. Należy jednak liczyć się z tym, że po 1 stycznia 2002 roku za wymianę na euro banknotów i monet wycofanych walut narodowych, trzeba będzie zapłacić, a każdy bank indywidualnie ustali własną opłatę.
Jak wygląda euro?
Banknoty euro, które znajdą się w obiegu 1 stycznia 2002 roku, występują w siedmiu nominałach – 5, 10, 20, 50, 100, 200 oraz 500. Każdy z nich będzie innego koloru i innej wielkości – im mniejszy nominał, tym mniejszy banknot. Na banknotach przedstawione są najważniejsze style architektoniczne w historii Europy: klasyczny, romański, gotycki, renesansowy, barok i rokoko, architekturę żelaza i szkła oraz nowoczesną architekturę XX wieku.
Głównym motywem na przedniej stronie banknotów są okna i bramy. Symbolizują ducha otwartości i współpracy w Unii Europejskiej. Podstawowym motywem na drugiej stronie banknotów są mosty wyobrażające kontakty między ludźmi w Europie oraz poza nią.
Inne elementy graficzne to flaga Unii Europejskiej, inicjały Europejskiego Banku Centralnego oraz podpis jego prezesa. Napis euro jest wydrukowany w dwóch alfabetach – łacińskim i greckim.
Oprócz banknotów w krajach UGW będą obowiązywały monety. Trzeba wiedzieć, że 1 euro dzieli się na 100 centów. W obiegu znajdzie się 6 rodzajów monet centowych o nominałach: 1, 2 i 5 centów – w kolorze miedzianym oraz 10, 20 i 50 centów – w kolorze złotym. Posługiwać się też będziemy monetami o nominałach 1 i 2 euro, które będą srebrno-złote. Podobnie jak w przypadku banknotów, ich wielkość będzie zróżnicowana.
Na rewersie każdej z monet euro poszczególne państwa dwunastki umieszczą własne symbole narodowe. Jednak każda moneta, niezależnie od kraju pochodzenia, będzie ważna we wszystkich państwach Unii.
Ciekawostki
Belgijski dziennik "La Derniere Heure" powołując
się na badania naukowców ze Szwecji i Wielkiej Brytanii ostrzega, że stężenie
niklu w monetach o nominale jednego i dwóch euro może powodować wysypki na rękach.