Dostosowanie polskiego rolnictwa do integracji oznacza przygotowanie jednostek gospodarczych, do sprostania konkurencji na obszarze jednolitego rynku europejskiego oraz spełnienia wszystkich warunków, wynikających z przepisów prawa europejskiego, w tym przede wszystkim przepisów weterynaryjnych, sanitarnych, fitosanitarnych oraz z zakresu ochrony środowiska. Dostosowania do wdrożenia Wspólnej Polityki Rolnej będą konieczne na różnych poziomach gospodarki, zaczynając od szczebla administracji centralnej (tworzenie nowych instytucji), regionalnych struktur, dostosowanie przetwórstwa oraz gospodarstw rolnych.
Polska, podobnie jak i inne kraje kandydujące, ubiegając się o przystąpienie do Unii Europejskiej zobowiązała się wdrożyć całość przepisów prawnych UE. Są one zawarte w wielu obszernych regulacjach prawnych. Troska o bezpieczeństwo konsumentów (zwłaszcza po ostatnich doświadczeniach związanych z BSE), o ochronę środowiska naturalnego oraz dobre traktowanie zwierząt znalazły wyraz w stosownych przepisach obowiązujących producentów na Wspólnym Rynku UE. Będą one obowiązywać również polskich producentów po integracji z UE.
Działania dostosowawcze do integracji z UE są prowadzone na poziomie administracji centralnej, przetwórstwa rolno-spożywczego oraz gospodarstw rolnych. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi jest odpowiedzialne za dostosowanie prawa i instytucji do wymogów integracji, w tym do wdrożenia Wspólnej Polityki Rolnej. Oznacza to utworzenie 2 agencji płatniczych, niezbędnych dla przekazywania funduszy z UE do rolników, stworzenie Zintegrowanego Systemu Zarządzania i Kontroli (1ACS) czyli komputerowej bazy danych o gospodarstwach rolnych, działkach uprawnych oraz zwierzętach gospodarskich.
Dostosowania do standardów sanitarnych, weterynaryjnych, fitosanitarnych z zakresu ochrony środowiska i właściwego traktowania zwierząt muszą prowadzić zarówno gospodarstwa rolne jak i przemysł rolno-spożywczy. Przemysł mleczarski, przemysł mięsny muszą dostosować technologie i warunki produkcji do wymogów Jednolitego Rynku, gdyż nie dostosowanie się do standardów UE spowoduje ograniczenie możliwości zbytu produktów żywnościowych lub konieczność zaprzestania produkcji.
Pomimo, że dostosowania w sektorze rolnym obejmują różne obszary, w niniejszym opracowaniu, główny akcent zostanie położony na dostosowania do wymogów jednolitego rynku UE, które powinny się dokonać na poziomie gospodarstw rolnych i w ich otoczeniu.
Na poziomie gospodarstw rolnych niezbędne będą dostosowania technicznych warunków produkcji rolniczej do wymagań unijnych, zwłaszcza w zakresie produkcji zwierzęcej (odpowiednie warunki bytowania dla poszczególnych grup zwierząt, zapewniające oświetlenie, wentylację oraz właściwą temperaturę; wyposażone w urządzenia do odprowadzania ścieków ze stanowiska do odpowiednich, szczelnych zbiorników, wyposażone w płyty gnojowe). Producenci mleka muszą dostosować warunki utrzymywania krów mlecznych do wymagań sanitarnych, wydzielając pomieszczenia izolujące czasowo chore sztuki zwierząt od zdrowych oraz odpowiednio wyposażyć w urządzenia sanitarne wydzielone pomieszczenia do przechowywania mleka.
Pomieszczenia dla chowu trzody, owiec oraz drobiu powinny zabezpieczać minimalną powierzchnię bytową dla każdej z grup wiekowych danego gatunku zwierząt. Dostosowania te są niezbędne, z reguły kosztowne, a na ich wprowadzenie pozostało niewiele czasu. Spełnienie przez gospodarstwo minimalnych wymagań w zakresie warunków sanitarno-higienicznych, ochrony środowiska i utrzymania zwierząt stanowić będzie po akcesji wymóg prawny, a jednocześnie warunkować będzie możliwość uzyskania pomocy inwestycyjnej przeznaczonej na dalszy rozwój gospodarstwa.
.png)
Zaloguj przez Facebook
