Zakres rozporządzeń jest ograniczony do produktów rolnych i artykułów
spożywczych wykazujących związek między cechami produktu rolnego lub artykułu
spożywczego a jego pochodzeniem geograficznym bądź, jak w przypadku świadectw
szczególnego charakteru, między cechami produktu a tradycyjną metodą jego
wytwarzania.
Znaki te pozwalają rozwijać produkcję artykułów o
szczególnej jakości w poszczególnych obszarach geograficznych oraz zachęcać do
różnicowania produkcji rolniczej jako jednego z elementów polityki rozwoju
obszarów wiejskich.
Poszukując ustanowienia norm wspólnotowych reguł
rejestracji oznaczeń geograficznych, nazw pochodzenia oraz świadectw
szczególnego charakteru dla produktów rolnych i artykułów spożywczych, które
łączy związek między cechami produktów a ich geograficznym pochodzeniem lub
tradycją, ustawodawca wprowadził rozporządzeniami system rejestracji na poziomie
wspólnotowym dla oznaczeń geograficznych, nazw pochodzenia oraz świadectw
szczególnego charakteru, co zapewni ich ochronę w każdym państwie
członkowskim.
Ustanowiony system jest dobrowolny. Daje producentom i
przetwórcom szansę ochrony we Wspólnocie nazw geograficznych i tradycyjnych
produktów poprzez ich rejestrację. Zgodnie z postanowieniami o ochronie,
używanie nazw i oznaczeń jest zarezerwowane wyłącznie dla przedsiębiorców
działających w danym regionie lub miejscu. Zatem jeżeli nazwa
geograficzna zostanie zarejestrowana na poziomie wspólnotowym, jej
używanie jest zastrzeżone dla przedsiębiorców z tego miejsca i
zabronione wszystkim pozostałym.
Ochrona produktów rolnych lub
artykułów spożywczych poprzez wyróżniające je oznaczenia jest bardzo popularna
wśród producentów, którzy dzięki temu mogą zagwarantować sobie wyższe dochody,
oraz wśród konsumentów, którzy preferują produkty o wysokiej
jakości.