W Unii Europejskiej nie lubią latyfundystów

Mniej więcej piąta część (dokładnie 21,52 proc.) użytków rolnych w Polsce znajduje się w gospodarstwach rolnych mających ponad 100 ha, z tego blisko połowa (9,6 proc.) jest w gospodarstwach o powierzchni od 200 do 500 ha.

Natomiast tylko 1,72 proc. użytkowanych rolniczo gruntów posiadają gospodarstwa o powierzchni ponad 1000 ha. Takie liczby podaje w swoim opracowaniu prof. Wojciech Ziętara. W Polsce gospodarstwa liczące ponad 100 ha użytków rolnych przyjęło się uważać za wielkoobszarowe, a więc w istocie źle wpisujące się do Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej, która hołubi przede wszystkim małe gospodarstwa rodzinne. Otóż jest to prawda, ale tylko częściowa. Gdyż unijne "restrykcje" wobec gospodarstw wielkoobszarowych nie przeszkadzają temu, że ciągle ich przybywa. W Niemczech udział ponad 100-hektarowych gospodarstw w użytkowaniu gruntów wynosi 23,5 proc., natomiast w krajach, gdzie w przeliczeniu na 1 mieszkańca zasoby ziemi rolniczej są mniej więcej takie same jak w Polsce (około 0,5 ha), czyli w Danii i we Francji udział takich gospodarstw w użytkowaniu ziemi jest dwukrotnie wyższy niż u nas, a w Wielkiej Brytanii nawet trzykrotnie wyższy.
Wraz ze zwiększeniem technicznego wyposażenia rolnictwa obszar gospodarstwa rodzinnego nieustannie wzrasta. Przy obecnym poziomie tego wyposażenia oraz przy specjalizacji produkcji rolnej "małe gospodarstwo rodzinne" może posiadać ponad 100 i ponad 200 hektarów użytków rolnych. Wraz z postępem techniki ciągle wzrasta również obszar gospodarstw, których właściciele mogą osiągać tzw. dochody parytetowe, to znaczy takie, jakie uzyskują zatrudnieni.