PRZYCZYNY
Choroba zakaźna, spowodowana zakażeniem noworodków cieląt, najczęściej
przez pępowinę lub drogą pokarmową. Czynnikami zakaźnymi są: Escherichia
coli, Streptococcus sp., Corynebacterium sp., Staphylococcus sp., Fusobactehum
necrophorum, Pasteurella sp. i inne.
OBJAWY KLINICZNE
Najczęstszym objawem klinicznym jest zapalenie pępowiny, a w następstwie
utworzenie się w tym miejscu ropnia. Dochodzi też czasem do powstania
przepukliny pępkowej. Zapaleniu pępowiny towarzyszyć mogą zapalenia stawów,
w przypadkach nie leczonych może dojść do posocznicy i zejścia śmiertelnego.
ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
Zapalenie i ropień w okolicy pępowiny, rozsiane ropnie w narządach wewnętrznych,
obrzęki stawów z nadmierną ilością zapalnie zmienionej mazi w jamach
stawowych, zapalenie otrzewnej i opłucnej, szczególnie przy infekcji Escherichia
coli.
POMOCNICZE BADANIA LABORATORYJNE
Bakteriologiczne badanie ropy i zapalnych wysięków jam stawowych objętych
wyraźnym procesem zapalnym. Wykonanie antybiogramu.
LECZENIE
Wczesne, ostre formy leczy się stosunkowo skutecznie, stany ciężkie i
przewlekłe trudno poddają się terapii. Podaje się antybiotyki –
Tarchomiocin 1,5 ml/kg m.c., Oxyvet 1 ml/10 kg m.c., sulfonamidy – Polisulfamid
0,4-1 ml/kg m.c., Vesulong 0,3-0,4 ml/kg m.c. Ropnie leczy się chirurgicznie.
Przy ropnych zapaleniach stawów podaje się antybiotyki dostawowo i ogólnie.
ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE
Utrzymywanie właściwych warunków higienicznych w pomieszczeniach porodówek.
Odkażanie pępowiny jodyną natychmiast po urodzeniu. W stadach, w których
występują masowo kulawki cieląt, zwrócić uwagę na dokładne oczyszczenie i
odkażenie porodówek, profilaktycznie można podawać natychmiast po urodzeniu
antybiotyki i surowice bydlęce. Zwracać uwagę na prawidłowe podanie siary
noworodkom.
na podstawie: "Wybrane choroby bydła", Jacek Sikora