12 listopada 2002 Rada Ministrów zaakceptowała informacje o trybie podejmowania decyzji w końcowej fazie negocjacji o członkostwo Polski w Unii Europejskiej. Według ustaleń Rady, w finale rozmów wzrośnie znaczenie podejmowanych decyzji, które zatwierdzają zmiany polskich stanowisk negocjacyjnych w odpowiedzi na propozycje Wspólnoty. Ustosunkowanie się do złożeń UE musi być nie tylko trafne, ale i szybkie. Dlatego niezbędne jest "zreformowanie" mechanizmu decyzyjnego.
Choć oparty będzie on na zasadach, które funkcjonowały dotychczas, to jednak Rada zdecydowała się na wprowadzenie pewnych udoskonaleń.
Nadal więc, zgodnie z zarządzeniem Prezesa Rady Ministrów w sprawie zespołu negocjacyjnego o członkostwo RP w UE, po rozpatrzeniu przez zespół negocjacyjny propozycji projektów zmian stanowisk, instytucji oraz innych dokumentów negocjacyjnych będą one rozpatrywane lub zatwierdzane przez Komitet Integracji Europejskiej, Prezesa Rady Ministrów lub Radę Ministrów. Rada uznała jednak, że należy powołać kierownictwo polityczne negocjacji, którego przedmiotem prac będą sprawy kluczowe dla przebiegu procesu negocjacji. W jego skład powinni wchodzić: wicepremierzy, minister spraw zagranicznych oraz sekretarz Komitetu Integracji Europejskiej, zespołem pokieruje Prezes RM – posiedzenia, będą zwoływane w razie potrzeby przez premiera.
Podobnie jak dotychczas, decyzji w sprawach związanych z negocjacjami będą przygotowywane w ramach zespołu negocjacyjnego. Rada uznała za zasadne również i tu wprowadzenie zmian: upoważnienie pełnomocnika rządu ds. negocjacji do przekazywania propozycji decyzji, dotyczących negocjacji, bezpośrednio sekretarzowi KIE. Byłby on łącznikiem pomiędzy szczeblem politycznym a negocjacyjnym. Przy tym obowiązkiem sekretarza KIE nadal będzie przedstawienie dokumentów dotyczących spraw negocjacyjnych Komitetowi Integracji Europejskiej, Prezesowi Rady Ministrów lub Radzie Ministrów. Również dla ministrów i szefów urzędów centralnych, realizacja zadań związanych z integracją musi stać się sprawą priorytetową. Dlatego właśnie sekretarz KIE, w celu realizacji tych zadań, musi odwoływać się bezpośrednio do właściwych szefów, ministrów.
Rada ustaliła, że działaniom negocjacyjnym w końcowej fazie rokowań musi towarzyszyć spójna polityka informacyjna. W najbliższych tygodniach powinna się ona opierać na formułowanych przez sekretarza KIE pisemnych komunikatach.
W fazie finalnej rozmów ze Wspólnotą co tydzień będą odbywać się kilkugodzinne sesje konsultacyjne z Komisją Europejską i Prezydencką UE oraz przynajmniej dwie sesje ministerialne, poprzedzone sesjami zastępców szefów delegacji.