Przyczyna
Wirusowe zapalenie stawów i torebek ścięgnowych jest wywołane przez reowirusy.
Źródła i drogi zakażenia
Wirus może rozprzestrzeniać się przez kontakt z zakażonym ptakiem lub kałem. Możliwa jest również pionowa droga zakażenia. Wiele szczepów reowirusów bytuje w przewodzie pokarmowym i nie wszystkie z nich są patogenne.
Wrażliwy gatunek
Naturalnymi gospodarzami są kury, indyki i najprawdopodobniej bażanty.
Objawy kliniczne
Pierwsze objawy wirusowego zapalenia stawów i pochewek ścięgnowych występują najczęściej w stadach rodzicielskich brojlerów między 6 a 10 tygodniem życia. Ptaki niechętnie się przemieszczają, a zmuszone do chodzenia poruszają się z trudem i z objawami silnego bólu. Widoczny jest obrzęk pochewki ścięgnowej w okolicy stawu skokowego, który może być ciepły i bolesny.
Zmiany sekcyjne
Stawy skokowe są najczęściej obrzękłe, choć nie tak znacznie jak w przebiegu zakażenia Mycoplasma synoviae czy Staphylococcus. Po przecięciu torebki ścięgnowej i torebki stawu skokowego stwierdza się w nich obecność przezroczystego, krwistego płynu, ścięgno jest odbarwione, z pasami przekrwień, pokryte strzępkami włóknika. Można również obserwować przerwanie ciągłości zmienionego ścięgna, zwłaszcza u starszych ptaków w wieku powyżej 29-30 tygodnia życia. W tym przypadku ponad stawem skokowym stwierdza się twardy, bliznowaty węzeł. W przypadku dołączenia się Myc. Synoviae lub Staphylococcus spp. ilość wysięku wzrasta i ma on kolor żółty do różowego. W stadach towarowych kur nieśnych choroba jest stwierdzona znacznie rzadziej niż w stadach rodzicielskich brojlerów i w stadach brojlerów.
Leczenie i zapobieganie
Brak jest leczenia przyczynowego przy tej chorobie. Podanie antybiotyków jest wskazane zwłaszcza przy powikłaniach spowodowanych przez gronkowce. Najskuteczniejszą formą profilaktyki jest stosowanie szczepień ochronnych. W stadach rodzicielskich stosuje się szczepionki żywe i inaktywowane, natomiast w stadach brojlerów szczepionki atenuowane żywe.
Spis treści
.png)
Zaloguj przez Facebook
